Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

urnae N F

  • 1 urna

        urna ae, f    [1 VAS-], a vessel of baked clay, vessel for drawing water, water-pot, water-jar, urn: fictilis, O.: stetit urna Sicca, H.: Caelata (of a river-god), V.— A voting-urn, ballot-box: senatorum: leges minitatur et urnam, H.— An urn for lots, vessel for drawing lots: educit ex urnā trīs (iudices): stat ductis sortibus urna, V.: omnium Versatur urna, H.: Omne capax movet urna nomen, Cs.: nomina in urnam coicere, L.— A vessel for the ashes of the dead, cinerary urn: Quodque rogis superest unā requiescit in urnā, O.— A money-pot, money-jar: argenti, H.—As a liquid measure, an urna, half an amphora (about two and a half gallons): urnae crater capax, Iu.
    * * *
    pot; cinerary urn, urn used for drawing lots; voting urn; water jar, urna13 l.

    Latin-English dictionary > urna

  • 2 crātēr

        crātēr ēris (acc. -ēra), m, κρατήρ, a mixingvessel, wine-bowl, punch-bowl (poet.): Sistitur argento crater, O.: vertunt crateras aënos, V.: urnae capax, holding three gallons, Iu. — A bowl: fuso crateres olivo, V.—The Bowl (a constellation), O.
    * * *
    mixing bowl; depression, volcano crater, basin of fountain; Cup (constellation)

    Latin-English dictionary > crātēr

  • 3 effluō (ecf-)

        effluō (ecf-) fluxī, —, ere    [ex + fluo], to flow out, flow forth, run out: cum sanguine vita: ne quā levis effluat aura, escape, O.: Effluxere urnae manibus, slipped from, O.—Fig., to transpire, become known: Utrumque hoc falsum est; effluet, T.: effluunt multa ex vestrā disciplinā.— To drop out, pass away, disappear, vanish: ex iis (intimis), be excluded: ex animo tuo, to be forgotten: quod totum effluxerat (sc. ex memoriā meā).

    Latin-English dictionary > effluō (ecf-)

  • 4 amphora

    amphŏra,, ae ( gen. plur. as a measure, usually amphorūm, v infra, II.; cf. Charis. [p. 110] p. 41 P.), f., = amphoreus, a vessel, usually made of clay, with two handles or ears; for liquids, esp. wine, a flagon, pitcher. flask, bottle, jar, etc.; cf. Smith, Dict. Antiq.
    I.
    Lit.:

    amphoras implere,

    Cato, R. R. 113, 2:

    amphora coepit Institui,

    Hor. A. P. 22; so id. C. 3, 8, 11; 3, 16, 34; Petr. 34 al.—

    Also for holding wine: amphora vini,

    Vulg. 1 Reg. 1, 24; ib. Dan. 14, 2;

    oil: amphorae oleariae,

    Cato, R. R. 10, 2;

    honey: aut pressa puris mella condit amphoris,

    Hor. Epod. 2, 15;

    water: amphoram aquae portans,

    Vulg. Luc. 22, 10.— Poet. for the wine contained therein, Hor. C. 3, 28, 8.—
    II.
    Transf.
    A.
    A measure for liquids (also called quadrantal; cf. Fest. p. 258 Müll.), = 2 urnae, or 8 congii, etc. = 6 gals. 7 pts.:

    in singulas vini amphoras,

    Cic. Font. 5, 9; Plin. 9, 30, 48, § 93. Since such a measure was kept as a standard at the Capitolium, amphora Capitolina signifies an amphora of the full measure, Capitol. Max. 4.—
    B.
    The measure of a ship (as the ton with us): naves, quarum minor nulla erat duūm milium amphorūm, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 2; Plin. 6, 22, 24, § 82:

    navem, quae plus quam CCC. amphorarum esset,

    Liv. 21, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > amphora

  • 5 cadus

    cădus, i ( gen. plur. cadūm, v. II. infra), m., = kados [Slav. kad, kadĭ; Serv. kada; Magyar, kád; Rouman. Kadŭ].
    I.
    Lit., a large vessel for containing liquids, esp. wine; a bottle, jar, jug; mostly of earthen-ware, but sometimes of stone, Plin. 36, 22, 43, § 158; or even of metal, Verg. A. 6, 228.
    A.
    A wine-jar, wine-flask:

    cadi = vasa, quibus vina conduntur,

    Non. p. 544, 11:

    cadus erat vini: inde implevi hirneam,

    Plaut. Am. 1, 1, 273; so id. As. 3, 3, 34; id. Aul. 3, 6, 35; id. Mil. 3, 2, 36; 3, 2, 37; id. Poen. 1, 2, 47; id. Stich. 3, 1, 24:

    cadum capite sistere,

    to upset, id. Mil. 3, 2, 36:

    vertere,

    id. Stich. 5, 4, 39; 5, 4, 1:

    vina bonus quae deinde cadis onerarat Acestes,

    Verg. A. 1, 195:

    fragiles,

    Ov. M. 12, 243.—Hence poet., wine:

    Chius,

    Tib. 2, 1, 28; Hor. C. 3, 19, 5:

    nec Parce cadis tibi destinatis,

    id. ib. 2, 7, 20; 3, 14, 18.—
    B.
    For other uses:

    for containing honey,

    Mart. 1, 56, 10;

    oil,

    id. 1, 44, 8;

    hence, olearii,

    oil-jars, Plin. 18, 30, 73, § 307;

    for fruits,

    id. ib.;

    figs,

    id. 15, 19, 21, § 82;

    aloes,

    id. 27, 4, 5, § 14; cf. id. 16, 8, 13, § 34.—As a money-pot, Mart. 6, 27, 6; also = urna, a funeral urn:

    aënus,

    Verg. A. 6, 228 Heyne.—
    II.
    Transf., a measure for liquids (in this sense, gen. plur. cadum, Lucil. and Varr. ap. Non. p. 544, 13 and 16; Plin. 14, 14, 17, § 96); syn. with amphora Attica (usu. = 1 1/2 amphorae, or 3 urnae, or 4 1/2 modii, or 12 congii, or 72 sextarii), Rhemn. Fann. Ponder. 84; Plin. 14, 15, 17, § 96 sq.; Isid. Orig. 16, 26, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > cadus

  • 6 sescenteni

    sescentēni, also sescēni (less cor. rectly sexc-), ae, a, num. distrib. adj. [sescenti], six hundred each.
    A.
    Form sescenteni:

    sescenteni malleoli,

    Col. 3, 5, 3:

    urnae,

    id. 3, 9, 3; cf. Suet. Claud. 32; Mart. Cap. 6, § 610.—
    B.
    Form sesceni:

    Varro prodidit, singula jugera vinearum sescenas urnas vini praebuisse,

    Col. 3, 3, 2 nummi, Cic. Verr. 2, 5, 25, § 62:

    denaril equitibus tributi,

    Curt. 5, 1, 45:

    annua,

    Plin. 29, 1, 5, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > sescenteni

  • 7 singuli

    singŭli, ae, a (in sing. only ante- and post-class.; v. infra), num. distr. adj. [cf. simul, v. simplex].
    I.
    One to each, separate, single (opp. universi;

    for syn. cf.: privus, unusquisque): vini in culleos singulos quadragenae et singulae urnae dabuntur,

    Cato, R. R. 148, 1:

    ut ad denas capras singulos parent hircos,

    Varr. R. R. 2, 3 fin.:

    binae singulis quae datae nobis ancillae,

    Plaut. Poen. 1, 2, 12:

    describebat censores binos in singulas civitates,

    Cic. Verr. 2, 2, 53, § 133:

    duodena describit in singulos homines jugera,

    id. Agr. 2, 31, 85:

    filiae singulos filios parvos habentes,

    each one a boy, Liv. 40, 4, 2:

    croci, myrrhae, singulorum (tantum), etc.,

    of each, Cels. 6, 11:

    singuli singulorum deorum sacerdotes,

    a priest to each god, Cic. Leg. 2, 12, 29:

    quos ex omni copiā singuli singulos delegerant,

    Caes. B. G. 1, 48; 2, 20:

    si singuli singulos aggressuri fueritis,

    Liv. 6, 18, 6 et saep.— Sing.:

    nummo singulo multabatur (for which, shortly before: poena erat nummus unus sestertius),

    Gell. 18, 13, 6.—
    b.
    In dies singulos, adverb., from day to day, every day, daily; cottidie vel potius in dies singulos breviores litteras ad te mitto, Cic. Att. 5, 7, 1:

    crescit in dies singulos hostium numerus,

    id. Cat. 1, 2, 5; id. Att. 2, 22, 3.—
    II.
    In gen., single, separate, individual:

    populus rationi (obtemperare debet), nos singuli populo,

    Varr. L. L. 9, § 6 Müll.:

    honestius eum (agrum) vos universi quam singuli possideretis,

    Cic. Agr. 2, 31, 85:

    antepono singulis (generibus rei publicae) illud, quod conflatum fuerit ex omnibus,

    id. Rep. 1, 35, 54:

    refert, qui audiant... frequentes an pauci an singuli,

    id. de Or. 3, 55, 211:

    ut conquisitores singuli in subsellia Eant,

    Plaut. Am. prol. 65:

    singulorum dominatus,

    Cic. Rep. 1, 39, 61; 1, 40, 63; 2, 1, 2 et saep.:

    proderit per se ipsum secedere: meliores erimus singuli,

    alone, Sen. Ot. Sap. 1, 1 (id. Vit. Beat. 28, 2):

    quod est miserrimum, numquam sumus singuli,

    id. Q. N. 4, § 2 praef. — Sing. (for the class. unus or singularis):

    attat singulum video vestigium,

    a single trace, Plaut. Cist. 4, 2, 34:

    de caelo et tritico non infitias eo, quin singulo semper numero dicenda sint,

    in the singular number, Gell. 19, 8, 5: semel unum singulum est, Varr. ap. Non. p. 171, 20 al.; cf. Mart. Cap. 3, § 325.

    Lewis & Short latin dictionary > singuli

  • 8 sortitor

    sortītor, ōris, m. [sortior], one who casts or drdws lots:

    urnae,

    Sen. Troad. 982.

    Lewis & Short latin dictionary > sortitor

  • 9 spartea

    spartĕus, a, um, adj. [spartum], of broom, made or consisting of broom:

    funes,

    Cato, R. R. 3 fin.; Col. 12, 52, 8: spirae, Pac. ap. Fest. p. 330 Müll. (Trag. Rel. p. 107 Rib.): serilia, id. ap. Fest. p. 343 (Rib. 1. 1. p. 91):

    urnae, amphorae,

    Cato, R. R. 11, 2:

    solea,

    Col. 6, 12, 2:

    helcium,

    App. M. 9, p. 220, 20. —As subst.: spartĕa, ae, f., a shoe made of broom, Col. 6, 12, 3; 6, 15, 1; Pall. 1, 24, 2; id. Nov. 7, 6; Veg. 1, 26, 3 al.

    Lewis & Short latin dictionary > spartea

  • 10 sparteus

    spartĕus, a, um, adj. [spartum], of broom, made or consisting of broom:

    funes,

    Cato, R. R. 3 fin.; Col. 12, 52, 8: spirae, Pac. ap. Fest. p. 330 Müll. (Trag. Rel. p. 107 Rib.): serilia, id. ap. Fest. p. 343 (Rib. 1. 1. p. 91):

    urnae, amphorae,

    Cato, R. R. 11, 2:

    solea,

    Col. 6, 12, 2:

    helcium,

    App. M. 9, p. 220, 20. —As subst.: spartĕa, ae, f., a shoe made of broom, Col. 6, 12, 3; 6, 15, 1; Pall. 1, 24, 2; id. Nov. 7, 6; Veg. 1, 26, 3 al.

    Lewis & Short latin dictionary > sparteus

  • 11 urna

    urna, ae, f. [prop. a vessel of burnt clay; root uro], a vessel for drawing water, a water-pot, water-jar, urn.
    I.
    Lit.:

    urnae dictae, quod urinant in aquā hauriendā ut urinator,

    Varr. L. L. 5, § 126 Müll.; Plaut. Ps. 1, 2, 24; Prop. 4 (5), 4, 16; 4 (5), 11, 28; Ov. F. 3, 14; id. M. 3, 37; 3, 172; Hor. C. 3, 11, 22; id. S. 1, 5, 91; 1, 1, 54.—As an attribute of personified rivers, Verg. A. 7, 792; Sil. 1, 407.—Of the constellation Aquarius, Ov. F. 2, 457; Sen. Thyest. 865.—
    II.
    Transf., in gen., an urn used for any purpose.
    A. 1.
    A voting-urn (syn. sitella):

    senatorum urna copiose absolvit, equitum adaequavit,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 6; Ov. M. 15, 44; Prop. 4 (5), 11, 49; Hor. S. 2, 1, 47; Sil. 9, 27; Juv. 13, 4:

    educit ex urnā tres (judices),

    Cic. Verr. 2, 2, 17, § 42; Suet. Ner. 21; Verg. A. 6, 22; Val. Fl. 2, 484; Sen. Contr. 1, 2, § 7; Just. 22, 3, 6; Plin. Ep. 10, 20, 2; Sen. Troad. 974; Tert. Spect. 16.—
    2.
    The urn of fate, from which is drawn the lot of every one's destiny:

    omnium Versatur urna serius ocius Sors exitura,

    Hor. C. 2, 3, 26:

    omne capax movet urna nomen,

    id. ib. 3, 1, 16; Verg. A. 6, 432; Stat. S. 2, 1, 219:

    nomina in urnam coicere,

    Liv. 23, 3, 7; Plin. Ep. 10, 3, 2.—
    B.
    A vessel to hold the ashes of the dead, a cinerary urn, Ov. H. 11, 124; id. M. 4, 166; 11, 706; 12, 616; 14, 441; id. Tr. 3, 3, 65; Suet. Calig. 15; Luc. 7, 819; Sen. Troad. 375.—
    C.
    A money-pot, money-jar:

    argenti,

    Hor. S. 2, 6, 10.—
    D.
    A liquid measure containing half an amphora, an urn, Cato, R. R. 148, 1; Col. 12, 41; Plin. 17, 28, 47, § 263; Pers. 5, 144.—
    2.
    A measure in gen., Cato, R. R. 10, 2; 13, 3; Juv. 15, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > urna

См. также в других словарях:

  • urnae — Glesga Glossary Aren t …   English dialects glossary

  • OSSA — I. OSSA Italiae fluv. in Tusciâ, Ptolemaeo. Fiore hodie dicitur. Baudrando nunc Albegna, in territorio Senensi, et 4. milliar. ab Orbetello in Boream, Telamonem versus, in mare Tyrrhenum se exonerat. II. OSSA Sophiano Monte Cassovo, Pineto Olira …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SEPULCHRA — fuêre olim Veteribus, quae etiam antea domos praebuerant, speluncae, Auctor Etymologici, τὸ γὰρ παλαιὸν εν τοῖς κοιλώμασι τῆς γῆς ἔθαπτον μήτε σιδηρῳ μήτε χαλκῷ κεχρημένοι. Postea terrâ humandi ritus coepit: Et pauperiores quidem in puteos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • URNA — proprie vas vinarium, cadus Africano in Cesis, 4. congios continens Kircherio, vie Descr. Musaei eius, p. 22. Ad quam formam fictiles urnae aeneaeque factae postea, condendis defunctorum cinetibus. Homeri Interpres, Il. δ Οἱ Α᾿ρχαῖοι τὰ σώματα… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Урна — (urna, χάλπις) у древних римлян и греков глиняный, металлический или стеклянный сосуд круглой формы, с основанием небольшого диаметра и вздутыми боками, быстро суживающимися при переходе к не особенно широкому горлышку. В нем носили воду из реки… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Jacob von Melle — (* 17. Juni 1659 in Lübeck; † 13. Juni 1743 ebenda) war ein deutscher lutherischer Theologe, Polyhistor und Autor. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Jakob von Melle — Jacob von Melle Jacob von Melle (* 17. Juni 1659 in Lübeck; † 13. Juni 1743 ebenda) war ein deutscher lutherischer Theologe, Polyhistor und Autor. Inhaltsverzeichnis 1 Familie …   Deutsch Wikipedia

  • Mario Guarnacci — (Volterra, 1701 – Volterra, 21 août 1785) est un homme de lettres, un archéologue et un prélat italien de l église catholique connu pour avoir légué sa bibliothèque et ses collections de vestiges étrusques à sa ville natale, fonds… …   Wikipédia en Français

  • Salorno — Saltar a navegación, búsqueda Salorno / Salurn Archivo:Salorno Stemma.png Escudo …   Wikipedia Español

  • АМФОРА —    • Amphŏra,          сосуд с двумя ручками (ansae) отсюда diota (δίωτος) (Horat. Od. 1, 9, 8) круглый, посередине выпуклый, кверху суживающийся в горлышко (collum), обыкновенно глиняный, изготовленный на гончарном станке (Ноr. а. р. 21), реже… …   Реальный словарь классических древностей

  • МЕРА —     I.    • Maera,          Μαι̃ρα,        1. см. Icarius, Икарий;        2. дочь Прэта, подруга Артемиды, убитая ею за то, что родила от Зевса Локра (который вместе с Амфионом и Зетом основал Фивы). Ноm. Il. 11, 326;        3. дочь Атланта,… …   Реальный словарь классических древностей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»